The choise of our holidays is more perhaps than anything in our lives an expression of ourselves. [Alec Waugh]
The distance is nothing; it's only the first step that is difficult. [Marie De Vychy-Chamrond]

woensdag 10 februari 2010

The final countdown

Dag allemaal

Nog 5 dagen resten mij in dit Belgenland. Elke dag is druk gevuld: RACEN, HOLLEN, eindwerk, RENNEN, eindwerk, VLIEGEN, DUIKEN, eindwerk, VALLEN en weer OPSTAAN... Maar ik geniet er toch van! Binnen enkele dagen ga ik een nieuw ritme tegemoet en daar kijk ik enorm hard naar uit.

Tijdens deze laatste momenten probeer ik mijn blog helemaal op punt te stellen, zodat ik er zo minimaal mogelijk aan moet prutsen als ik in Kameroen ben. Zoals je misschien gemerkt hebt, heb ik een foto-album toegevoegd. Klik op de foto die je hier rechts ziet, en dan krijg je het volledige album te zien. Dit maakt het voor jullie aangenamer om de foto's te bekijken en ik kan makkelijker -en sneller- de foto's uploaden.
Het eerste album 'België' is geactiveerd. Waarom een album 'België' als je naar Kameroen vertrekt, hoor ik jullie al denken. Wel, aan de hand van deze foto's ga ik in Kameroen vertellen over mijn thuisbasis. Over ons landje. Stel dat ik te kampen krijg met heimwee, dan kan ik makkelijk aan jullie denken! Allemaal dankzij dit album!

Mijn 5 mede-studenten zijn reeds het land uit. Ik moet het nageven, het is fantastisch om hun blogs te volgen en op die manier op de hoogte te blijven. Ik ervaar zelf hoe leuk het is om de nieuwe verhalen te lezen. Daarom ga ik echt mijn best doen om dit blog goed te onderhouden. Ik zal proberen iedere week een bericht te posten. Ik wil er echter toch al bij vertellen dat dit niet altijd zal lukken. In de eerste plaats omdat het toch Afrika is. Elektriciteit en internet zijn niet zo stabiel en betrouwbaar als in België. -Alhoewel het internet op kot toch eerder aan de labiele kant is- Bovendien heb ik geen internettoegang in mijn dorpje en moet ik daarvoor een bezoek brengen aan het naburige en grotere dorp. En misschien wel het grootste argument is dat ik zoveel mogelijk het land wil verkennen. Dit kan enkel tijdens weekends, dus het kan zijn dat jullie eens een weekend zonder nieuws zullen zitten.

Voor de mensen onder jullie die graag lezen. Jullie hebben geluk : ik schrijf graag. Het zal dus zelden voorkomen dat jullie hier een kort bericht zullen lezen! :-)
(Aangezien er toch maar 1 bericht per week zal komen, hebben jullie toch voldoende tijd om hele lange berichten te lezen...)
Bovendien heb ik een paar reisdagboeken mee, die ik met plezier elke dag ga aanvullen. Ik zal elke week een korte resumé uit dit boekje halen en plaatsen op dit blog. Stel dat je -na de reis- het hele avontuur wil meebeleven, dan kan je je aanmelden voor de wachtlijst. ;-)

Het vertrek nadert...
--> Administratieve rompslomp : paspoort en visum- : CHECK
--> Medische voorbereidingen : inentingen, reisapotheek, bezoek dokter, bezoek tandarst, bezoek(en) osteopaat : CHECK
--> Afscheid nemen : vrienden = vrijdag, familie = weekend, iedereen die wil = maandag luchthaven : CHECK
--> Herinneringen meenemen : originele spelletjes als cadeau, 'Het Boekje', foto's : CHECK
--> Bijhorende emoties : zenuwen, nieuwsgierig, stress, aftellen : DUBBEL CHECK
--> Koffers pakken : NOG NIET CHECK

==> Het komt dus allemaal dik in de chakos!


Wat staat er mij te wachten?
Hoe de eerste dag eruit zal zien kan ik jullie al meegeven.

"Fragment uit het 'dagelijkse' leven van Els"
MAANDAG 15 FEBRUARI 2010:
6.30 : Wekker
7 : Opstaan + Wassen
7.30 : Stressen
7.35 : Ontbijten
7.45 : Tanden poetsen
7.50 : Stressen
8 : Vertrek naar luchthaven
8.30 : Aankomen luchthaven zavemtem
8.35 : Claire zoeken
8.45 : Claire zoeken
9 : Claire gevonden
9.05 : inchecken
9.10 : samen met de aanwezige familie en vrienden een warme chocomelk gaan drinken
9.30 : eerste tranen van mama
9.45 : heel veel tranen van praktisch iedereen
10 : Claire en ik begeven ons naar de vertrekhal
10.01 : knuffelen + tranen
10.05 : zwaaien + tranen
10.10 : tranen wegvegen en giechelen van de stress
10.30 : Claire en ik stappen op de vlieger
10.31 : Ik hoop dat onze koffers mee zijn
10.40 : Vertrek vliegtuig
10.41 : Claire en ik zwaaien naar de luchthaven
10.41 : Familie en vrienden zwaaien naar elk vliegtuig dat passeert in de hoop dat wij op één van die toestellen zitten
10.45 : Start 8-uur-durende-vlucht
11 : Els zegt: 'pff, kheb honger'
11.30 : Claire denkt : 'Els stop met zagen'
12 : Els zegt: 'YESSS, ETEN!!!'
12.01: Els denkt: 'pff, ist alles?'
13 - 17 : slapen, lezen, schrijven
17 : Naar buiten kijken
17.30 : We landen in Kameroen. Meer bepaald in Douala
18 : We zoeken de juiste hal, waar onze koffers zich -hopelijk- bevinden
18.15 : We bellen naar BERNARD, hij komt ons ophalen aan de luchthaven
19 : We overnachten in 'HOTEL PROCURE' in DOUALA
19.15 : SMS naar Rita, Erik en Dirk : WIJ ZIJN GOED AANGEKOMEN
19.30 : Familie bellen
6 : Wekker
7 : We vertrekken met -hopelijk AL- onze koffers in de auto/bus naar onze dorpjes.

... : De rest is voor ons even onbekend als voor jullie...

*** Deze uren zijn uiteraard enkel van toepassing als er geen sneeuwhinder is. Anders zullen we enkele uren vertraging oplopen.


De volgende berichten op deze blog zullen echter niet meer zo gedetailleerd zijn hoor... Maar ik kan me inbeelden dat jullie graag zoveel mogelijk informatie willen weten. Zeker over het vertrek. Vandaar...

Ik ben uitverteld.
Het volgende bericht zal live vanuit Foumbot zijn!

Lieve allemaal,
HET GA JULLIE GOED!!!

Ja, ik zal voorzichtig zijn!
Ja, ik zal me amuseren!
Ja, ik zal er van genieten!
Neen, ik zal -normaal gezien- geen zwarte man mee naar huis nemen... ;-)


DIKKE, DIKKE ZOEN!
GIGA KNUFFEL!

Els

3 opmerkingen:

  1. Allez Els, nog even die drukte overleven en dan is het van dat... Spannend!
    Hou je goed en veel succes!
    xXx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Elsie, ik was daarnet je foto's aan het bewonderen. Kunt ge geloven dat ik toch emotioneel aan't worden ben? Nog twee keer slapen... Kathleen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Els,
    We denken aan je. Hopelijk is het al goed meegevallen. Vandaag zijn Benny en ik met de kids naar het Afrikaans museum in Tervuren geweest. Aan de hand van een leuk boekje konden de kids het museum verkennen. Heb je al rode mieren gezien? Heb je al muziek gespeeld op de hoorns van Kameroen? Wij hebben ze in elk geval al gezien! Groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen